Magnesy umieszcza się bezpośrednio na ciele pacjenta i przykleja plastrem. Zwykle przykłada się je na punkty akupunkturowe. Do terapii stosuje się dwa rodzaje magnesów: punktowe i powierzchniowe. Pierwsze są małe, zwykle mają okrągły kształt. Wytwarzane przez nie pole magnetyczne oddziałuje tylko na określony punkt.
Magnesy powierzchniowe są duże i obejmują swym działaniem większą część ciała. Jeden zabieg trwa od 5 minut do 2 godzin. Powtarza się je zwykle cztery razy dziennie. Bardzo ważne jest, aby terapia odbywała się w czasie, gdy dany organ jest w stadium największej aktywności, np. pęcherz najlepiej leczyć między 3.00 a 5.00 po południu, natomiast wątrobę – od 1.00 do 3.00 w nocy.
Medycyna konwencjonalna również wykorzystuje lecznicze właściwości magnesów. Ponieważ pole magnetyczne przyspiesza gojenie się tkanki kostnej, zaleca się je w rehabilitacji osób po złamaniach. W zależności od urazu stosuje się niewielką aparaturę przenośną albo duże urządzenia stacjonarne.
W specjalistycznych g sklepach można kupić magnesowe opaski, plastry albo bransolety. Pamiętaj, że samodzielnie pole magnetyczne możesz stosować przy niezbyt poważnych dolegliwościach: bólach głowy, pleców, stóp czy ramion.
Magnesów nie używaj nigdy w pobliżu urządzeń elektrycznych.
Śpij z głową skierowaną na północ. Ziemia także ma właściwości magnetyczne. Jeśli je wykorzystasz, będziesz zdrowsza.
Magnetoterapii nie należy stosować:
• u osób po zawale i tych, które mają wszczepiony rozrusznik serca;
• u kobiet w ciąży i małych dzieci;
• u osób po złamaniach, które mają wstawione metalowe płytki w kościach;
• przy infekcjach oraz chorobach przebiegających z gorączką;
• u osób noszących protezy z metalowymi elementami;
• tuż po obfitym posiłku.